yıl:2007,kanı kutsadı insan,bir eprimeydi,bir çürüyüş belirtisi
insan konuşmak için evlere sığındı bir yalnızlık ağrısından bir akıl
                                                                                      ağrısından
ölüm sadece bir kelimeydi bir kelime olarak kaldı insanın
                                                                                tanımında
sadece kan konuşuluyordu sadece yorgunluklar
kan konuşuluyordu biteviye sokaklar caddeler boyunca
insanı aşan kanın tanımı yapılmadı insan kanla anıldı anılacak.
 
1.
 
ben yani her günkü yaşamalar içinde herhangi bir adam
sessizce özüme girdim daha çok cedel daha çok vuruşma
                                                                                     olarak
bağırdım yine de beni yalnızlık karşıladı olağan karşıladı her
                                                                                                 gece
her günkü şeyi tekrar etti ben onun kalbinden geliyordum
kırdım saçtım ortalığa çeliğini bir bükülmez bileğim vardı
yalnızlığın çeliğinde haykıran bir ses olarak indim özüne insanın
ben yani her günkü yaşamalar içinde herhangi bir adam.
 
2.
 
ben yani yorgun argın eve dönen evde yaşayan adam
eve döndüm her gün döndüğüm gibi ama kan
renkli resimler halinde odama akıyordu bu da olağan
her şey belirsizlikle taçlanmış herkes kendi işinde ömür
                                                                                      tarumar
her şey normal bu kadar,dağ gibi iradesi yok insanın,her şey
                                                                                          anormal
eve döndüm közde kalmış kızgın bir kılıç olarak
ben yani yorgun argın eve dönen evde yaşayan adam.
 
3.
 
yıl:2007,insanı kan yargıladı,bu da olağan.
 
 

Follow