Elbet kar yağacak ve ben eve döneceğim
Eve döneceğim kanıma otağ kuran bir savaşçı gibi
Eve döneceğim iki dar ve karanlık bir sokaktan aydınlık bir denize geçerek
Eve döneceğim sonsuzu karşılar gibi
Uğuldayarak değil ama çağıldayarak
Özüm çığ gibi büyüyecek sokaklarımda
Caddelerimde karanlık bir silüet göremeyeceksiniz
Eve döneceğim sallantılı bir anlam bırakarak ardımda
Elbet kar yağacak ve ben eve döneceğim.
Rakamlar beni ele veriyor,bu benim en zayıf yerim
En zayıf yerimden her gün parçalanır ruhum
Ben bu kadar değilim,bu kadar olmamalıyım
En zayıf yerimden yeniden olacağım,yeniden doğacağım
En yalın adamlar karşılayacak beni ve karşılık olacağım
Devlete ve düzene karşılık olacağım en sade yerimden
Mutantan bir Yahudi gibi zulümkar olmayacağım olmayacağım
Rakamlar beni ele veriyor,bu benim en zayıf yerim.
En kuvvetli yerimden bir çeviklik kaldı bana
Ve ben azalıyorum şeytanın ezgisi çınlıyor kulağımda
Her gün ocağıma taşıdığım kızıl bir iyimserlik
Ve ben buna inanıyorum
Ve inanmıyorum Amerika’ya “şeytanın eşeği” Amerika’ya
Medeniyete ve nesneleşmeye inanmıyorum bu genişlik veriyor bana
Birazdan kar yağacak ve ben eve döneceğim
Eve döneceğim ağır akan bir nehir gibi
Eve dönüp özümü gürleştireceğim.