Çılgın Türkçü’nün K. Günlüğü’ünden
                                                                              "Harun Yavruoğlu’na"

Şarkılar, popçular, hiphopçılar unutmamaya yeminli gibi beni.

Yeminli gibi unutmamaya ağzı kara karanlıkta Galata’sıyla İstanbul’u…

Ey, düşlerin el verdiği işler cümlesi! Ey, Okyanus kızı Marmara’yı denizliğin şerrinden yalıtıp rüzgârsız tüller boyunca fenafillahına kavuşturmak keyfiyeti.

Nedendir taşın ve tarihin beyazıma değince gülümsemesi?

                                                        Zaman iyice kısaldı çağımda!

New York, Paris, Tokyo…

İlle de her Londra saati; muaşeretimde, telgrafçaya söylemenin empresyonizmi salt yeninin kurgusuyla bilerdi bıçağını.

Kendi karanlığımda her kadeh bir yeni şehir, kalkınma mahallesi,  bir sanayi caddesi, bir meşrutiyet.

                                                           Marş özlemlisine acımamak gerektir.

Bedenime dövmelenmiş asalet ve arzunun karanlık nesnesi derken çivisini limansamış zaman.

Dünyayı Yakalamak Cumhuriyeti bir şeylerimi birazcık yorunca durmuşum.

Elim gitmiş kösteğe. Köstek gelesi değil.

Savaşla açmış bir kere bana kendini dünya. Devletim var, düşmanım yok.

Ben yalnızsam yalnızsın de K.

                                                                                                         -31 Haziran 2007-

Follow