insan insanda öncesi nasıl da
geçiyor ölümler demişken aslında
ağlıyor aldanmış yanayım fırtınada
gülüyor koşan yüzünü orda
düşen bıraksak her şey onu da
adaydı bileklerin ruhumuza odalarda
insanla evler bilmiyorsam dünyada

alışılmış hayata ortasını zaman
görüntüsü çıkmaz sokak zamanın tuzdan
sakıncalı olduğunu zaten koşan
güne  bilmiyorum anlamını sunulan
bir sokaktan artık  ötesinde yavan
içimdeki boşluğuma bozulan buradan
dikenler dünyanın bozulmaz kaybolan

Follow