İkinci Yeni’yi Yadırgayanlar: Statu Quo’cular, Beyoğlu Baylan Pastanende yuvalanan gizli sağcılar, bu yepyeni sözdizimini, isitifi, o zamana dek gündeme aldırılmamış dilbilgisini, Kakışım’ı, Bakışımsızlık’ı, bu Logaritmalı Şiir’i, bu Riemann ya da Lobaçevski geometrisini nasıl da irkilerek yadırgamışlardı ama. İç suratları yıllar sonra su yüzüne çıktı (SDK; 20). Bkz. A Dergisi; Şiir Müsteşarlığı; Eskiyi Arkalarına Alanlar; Yaşar Nabi Nayır; Yanlış Bakış, Şiire.
Bir de ‘İkinci Yeni’nin gölgesinde olup da 1969’da ona karşı çıkanlar da oldu: İsmet Özel, Süreyya Berfe ve inanılmaz uzun yeteneksizliğiyle Ataol Behramoğlu (BŞBÇ; 17).
İktidar: Düşüncemin “iktidar”a geçmesini istemedim hiçbir zaman (D; 56).
Toplu çekilmiş fotoğrafları sevmiyorum, düşüncemin iktidarda olmasını istemem (D; 132).
Tarihte, her peygamber ‘iktidar’a geçinceye dek, şairleri över övmüştür; ama doruğa çıkınca şairlere veryansın! Edilir edilmiştir hep (D; 53).
Hem şair hem düşünce, her zaman, sürgünde olacaktır! Atından inmeden sevişmeye alışmalısın (D; 53). Bkz. Zambaklı Padişah; Şiirin İşlevi; Turan Oflazoğlu.
Yıllardır şairlerle devletin arası açıktır. Atatürk şairleri hariç. İktidarla şiir bağdaşmaz. Zira iktidar nötralize eder. Sivil şiir resmi kültürde yer alamaz. Zaten askeri şiire alışmış bu ülkede. Ben kendi payıma şiirin iktidar olmasını istemem (SDK; 62-63).
İlhan Berk: İlhan Berk, İkinci Yeni sürecinde öylesine önemli işlevler gördü ki ilk günlerde; hınzırlığı ve ele avuca gelmezliği atlanabilir (SDK; 20). Bkz. Mor Şair, Şairler; İkinci Yeni.
İlhan Usmanbaş: İlhan Usmanbaş’ın bütün Türkiye’deki, ilk beş gerçek aydından biri olduğu halde, hemen hemen bütün edebiyatçıların, bütün eleştirmenlerin İlhan Usmanbaş’ın kimliğinden, konumundan ve yapıtlarından haberleri dahi yoktur (SDK; 16).
İmge, Yeni: Yepyeni bir imge birdenbire benimsenmez. Birdenbire bir benimseme onun handikapıdır çünkü (D; 85).
İncir Ağaçları: Taşlara tutunan incir ağaçları olmaktan çoktan çıkmışız çıktık. Sayılmayız parmak ile (D; 17).
İnsanlık: Bkz. Sıkı Şiir.
İsmet Özel: İsmet Özel, değil öyle atlanacak, Türk düşüncesinde ve şiirinde büyük bir işlevi olan ve Türkçe’nin en etkin ve önemli üç-dört şairinden biridir (BŞBÇ; 61). Bkz. Genç Şiir Serüveni; Gözü Kara Şairler; Kentlerin Şiiri; Cumhuriyet’le Yaralanmış Olanlar.
İstanbul: İstanbul’un, yeni ve eski İstanbul’un kimseyi dinlemezliğini seviyorum, başkaldırışını seviyorum, direnmesini seviyorum (D; 17).
İzzet Yaşar: Bkz. Genç Şiir Serüveni; Gözü Kara Şairler; Kentlerin Şiiri.
Jr. (Dallas Dizi Film Karakteri) : İnsanlarımızın %99’u Ceyar’dır şu ya da bu biçimde; örtüleri kaldırırsak gerçeği görürüz (D; 17). Bkz.Toplum, İçinde Bulunduğumuz.
Kalabalıklar: Kalabalıklar kendi yarattıkları ‘imge’yi ararlar hep. Şair takımı da bu öyle değildir der durur (D; 64).
Kara Bireyler: Bkz. Sarı Devletler.
Kartpostal Şiir: Bir şair ülkesinden ayrılırsa dilden kopar. “Kartpostal şiir” sözünü bir dönem sonra Türkiye dışında yazdığı (Nazım Hikmet hakkında konuşuluyor-sekoya) kimi şiirler için söylemişimdir. Yaşayan dilden kopmak şair için çok zordur (SDK; 66).
Kasabaların Şiiri: Ahmet Telli, Ahmet Ada, Cahit Zarifoğlu (D; 14). Bkz. Kentlerin Şiiri.
Kaynaklarım, Şiir: Peki gerçek kaynaklarım? Kimini sıralayayım; döküntüler, dışta bırakılmış her şey, düşürülenler, hal ve gidişi sıfır olanlar, yasaklananlar (D; 75).
Kemal Özer: Kemal Özer (..) İkinci Yeni’den usulca uzaklaştı. 1960 Nisan’ında Süleymaniye’den Koska’ya giderek kalabalıklaşarak yürüyoruz öğrencilerle, Beyazıt’a geçmeye kararlıyız, orada daha da büyüyeceğiz ama Beyazıt’ta başımıza bir bela geleceği seziliyor; “evde bir işim var” diyerek uzaklaştığı gibi. Resmen tüymeydi bu. (Beyazıt’ta üç-beş dakika sonra Turan Emeksiz öldürüldü, Nedim Özpulat’ı da tank çiğnemişti). (SDK; 21). Bkz. A Dergisi.
Kemalist Hükümet Şairleri: Bkz. Beledi Şiir, Belediyeci Şair; İktidar; Fazıl Hüsnü Dağlarca.
Kentlerin Şiiri: Ben kentlerden yanayımdır o başka; ‘düşünce (ve de her bir şey, şiir…) ancak kentlerde oluşuyor oluşur’ da ondandır herhalde (D; 14). Bkz. Okur.
‘Genç şiir serüveni’ni, genç şairlerin serüvenlerini izliyorum, olabildiğince. Arkadaşların evlerine gittiğimde zaman zaman onlardan dergileri, kitapları alıp okuyorum, saptayabildiğim iki ana özellik ( ya da eğilim) var; biri ‘kentlerin şiiri İsmet Özel, İzzet Yaşar, Süreyya Berfe, Murathan Mungan, Haydar Ergülen, Barış Pirhasan, Enis Batur, Mehmet Müfit, Erol Çankaya, Abdülkadir Budak (‘Gömleği Leyla desenli olan Budak), Akif Kurtuluş… hatta hepsinden yaşça büyük olan Ertuğrul Oğuz Fırat’ı ve Kadıköylü şair Sabrı Altınel’i. Benim bugünlerde ilgimi çekenler, bence ivmesi yükselenler yani; Haydar Ergülen, Akif Kurtuluş, Egemen Berköz’dür. Ötekisi, ‘kasabaların şiiri’ (Ahmet Telli, Ahmet Ada, Cahit Zarifoğlu..) (D; 14).
Logaritmalı Şiir: Logaritmalı şiir’de, düşünce çarpanlarla birlikte oluşur; kurulur ve ilerler. Ayrıca etki-tepki sorunu var (SDK; 25). Bkz. Çarpanlar.
Follow