Ali Özgür ÖZKARCI'nın Heves/24'teki Yazısından Alıntı:
(…)

“2007'den sonra (..), bu şiirsiz topluma şiirin geri dönüşü, şiirin politika vazifesini geri kazanmasına daha çok ihtiyaç olduğu gerçeğiyle örtüşmektedir. Peki, bu politika ne olmalıdır?

“Günümüzde şiirin politikaya değidiği nokta, vicdanın şiirleştiği noktadır. Ömer Şişman'ın “Yerini Bulmayan Bir Z Raporu”, Mehmet Öztek'in “bu bir teklif mektubu değildir”, Efe Murad'ın “Poşet İçinde Globalleşme” şiirleri günümüzde ezilenin şiir dilinde nasıl ifade edileceğini, bu vicdanı apaçık göstermektedir.

“Bu yüzden “deneycilik” yapmanın kötü bir tarafı yok. Biçim arayışları bugünlerde sadece isyanını beklemektedir. Sonuç olarak, yukarıda belirttiğim “Şairin Politikayala İlişkisi Ne Olmalıdır?” soruma ilişkin şunu söyleyebilirim; şair az önce saydığım karşı-modern tavırların takipçisidir. Bu tavrın, modernist ahlakın sorgulanmasında yattığını düşünüyorum. Bunun için de yoksulluğu, burjuvaziye karşı kendiliğinden oluşan “kin”le ve “nefret”le açıklanabilecek bir evreni temel almak gerekir. Bugünlerde politikanın şiire değebileceği tek yolun bu isyan duygusunda, egemen ideolojinin sanatı hapsettiği bütün orta-sınıf hassasiyetlerin, pürüten ahlakın geçersizleştiği yerde olduğunu düşünüyorum. Çünkü şiirsizlik ancak böyle yıkılabilecektir. Şairin politikayla hemhalinin en “gerçekçi” görünen yeri burasıdır (..)”.

Sözlüğüne Ekle: Şiirsizlik, Şiirsiz Toplum, Şiirin Politika Vazifesi, Şiirin Geri Dönüşü, Deneycilik, Deneyci Şiir, Modernlik, Karşı-modernlik, Modernist Ahlak, Pürüten Ahlak, Burjuvazi, Orta-Sınıf Hassasiyeti, Ali Özgür Özkarcı, Ömer Şişman, Mehmet Öztek, Efe Murad.

Follow